Baracoa

Het sjokken door het plaatsje werd toch een wat groter rondje dan gedacht, we begonnen met een wandelingetje langs het strand. Na een tijdje kwamen we bij een klein vissersplaatsje tussen de mangroven. Hier viste men met wat kleine houten bootjes en eenvoudige vislijntjes op wat zoetwatervisjes in het riviertje dat uitmonde in de zee. Heel pittoresk. Na een drankje hebben we nog een kijkje genomen in een soort van chocoladefabriekje, Dit was niet meer dan een man die een oude machine had(50 jaar, wat ja dit is Cuba) waarmee hij kokos raspte en hier hele lekkere kokos/chocolade repen mee maakte. Op de terugwe besloten we een andere weg terug te zoeken dan langs het strand, na wat dwalen over het platteland kwamen we uiteindelijk weer in de bewoonde wereld en hebben we 2 fietstaxi’s gecharterd die ons terug hebben gebracht naar het stadje. Die avond hebben we nog wat gegeten in een lokaal priverestaurantje wat weer erg lekker was. Na het eten zijn we weer wat blijven hangen op het stadspleintje waar weer een salsaband speelde, dit natuurlijk onder het genot van enkele cocktails.

Bayamo, Santiago de Cuba en Baracoa

In de vroege ochtend zijn we uit Cameguëy vertrokken. De wekker stond op 05:15 uur (slik). Dit omdat we op de vroege bus naar Bayamo wilde stappen. Deze vertrok al rond 06:20 uur. Het was dan ook de nachtbus die helemaal uit Havana naar Santiago de Cuba rijdt. Een rit van zo’n 13 uur. Blij dat we niet het hele eind mee moesten. In een uurtje of 4 waren wij al in Bayamo, hier was het plan om een excursie te boeken naar het nabij gelegen nationaal Park Sierra Maestra. Dit was ook de plek waar ook Fidel zijn onderkomen had tijdens de revolutie. Een wandeltocht naar “Commandancia de la Plata”stond dan ook op het programma.

We hadden het idee dat het wellicht lastig was om een dergelijke excursie te regelen/boeken vanuit Bayamo maar dit was eigenlijk op het busstation al geregeld. Een handige zichzelfbenoemde Cubaanse gids kon dit uiteraard allemaal voor ons regelen. Mooie bijkomstigheid was dat hij goed Engels sprak dus dit was wel even een fijne afwisseling. De meeste spreken hier namelijk geen Engels. Hij heeft een onderkomen gergeld en de andere dag konden we met hem de bergen in. Reden dat hij goed Engels sprak was omdat hij hier les in had gegeven, in het toerisme zag hij echter meer kansen.

Santa Clara, Trinidad en Camaguey

Onze laatste avond in Cienfuegos hebben we, na wederom lekker gegeten te hebben bij onze Casa, doorgebracht op het balkon voor onze kamer. Dit onder het genot van enkele rum colaatjes, (Baco in Nederland genoemd en Cuba Libre hier) en een dikke Cubaanse sigaar. De rum hadden we nog van het Havana club museum en de colaatjes en sigaar van onze Casa.

Die ochtend daarop moesten we vroeg uit de veren. We waren van plan om met de bus naar Santa Clara te gaan en daar later op de dag de bus te pakken naar Trinidad. Die ochtend werden we opgepikt door dezelfde "taxichauffeur" die ons ook al naar de watervallen heeft gereden en ook al een keer binnen Cienfuegos had vervoerd. Let ook op de aanhalingstekens voor en na taxichauffeur, helemaal legaal was het namelijk niet. We voelden het al een beetje aankomen; hij maakte een mooi prijsje om ons die dag wederom rond te rijden. Voor slechts enkele pesos meer zaten we dus weer en dag ik de Russische rammelbak (merk Moskvich?) met ipv ARKO (alle ramen kunnen open); ARKND (alle ramen kunnen niet dicht). Iets wat later tijdens een flinke regenbui nog wat problematisch werd.

Vinales en Cienfuegos

Nadat wij ons laatste verslag hebben geplaatst zijn wij rond drie in de middag vanaf onze Casa de velden in gelopen samen met onze gids voor die middag. Een lokale boer uit de omgeving die opgetrommeld was door de uitbaatster van ons onderkomen. Het was echt weer knetterswarm dus een wandeling werd zodoende wel topsport (althans, zo voelde het). 

Onderweg liet onze gids (die helaas hoofdzakelijk Spaans sprak) verscheidende gewassen zien van Cassave, bananen tot een soort van aardappelen en zelfs ananas. Tabak hebben we helaas niet gezien omdat we daarvoor echt in het verkeerde seizoen zitten. De gewassen komen pas in November (na de regentijd) op het veld en gaan er weer rond februari af.

Wel zijn we naar een "tabakshut" gelopen waar een lokale boer uitleg heeft gegeven over het proces van sigaren maken. Na de oogst worden de tabaksbladeren te drogen gehangen in de hutten die je hier echt overal ziet. Daar zweten ze als het ware al hun vocht uit. De volgende stap is, hoe vreemd het ook klinkt, om er weer water aan toe te voegen zodat de bladeren gaan fermenteren. Hierdoor krijgen ze hun karakteristieke geur. Nadat men de nerven van het blad zorgvuldig heeft verwijderd, worden de sigaren daadwerkelijk gerold. Dit hebben we eerder gezien in Havana waar80 a90% van de oogst naartoe moet. De rest mag de boer zelf houden (tja, communisme).

Havana

We zijn inmiddels alweer een paar dagen in Cuba en het is weer alsof we niet anders weten dan hier te zijn. We begonnen, gewoontegetrouw, weer met een vertraging van 3 uur. Er was een defect aan het toestel wat niet meer te fixen was. We zaten toen al een poosje te wachten in het hokje net voor je ´t toestel ingaat. We moesten weer naar een andere gate en wederom opnieuw door de bodyscan etc...Maar goed uiteindelijk de lucht in en zo´n 10 uur later landen we op Havana. In een gare taxi (zo´n echte oude Cubaanse bak) zijn we toen naar de stad gegaan op weg naar ons hotel.

De volgende dag zijn we Havana gaan verkennen. Het weer is er superwarm, en omdat het vrij vochtig is, voelt het ook....echt warm. Alles dus heel erg rustig aan gedaan. We zijn gaan wandelen door het centrum. Bijzonder is dat alles heel oud is, en ook veel gebouwen verpauperd zijn. Toch zijn ze ook wel gebouwen aan het opknappen. Dit kan zijn omdat Cubanen straks voor het eerst een huis mogen verkopen en kopen. Tja dat is het communisme. Alle Cubanen wonen dus hun hele leven in hetzelfde huis. Er wordt niet of nauwelijks iets bijgebouwd en er wonen soms drie generaties in hetzelfde huis. Verder hebben ze heel erg weinig winkels en hebben ze heel veel van het zelfde. Hele schappen vol met hetzelfde merk koekjes. Ze drinken er tuCola (eigen colamerk) en ook het water is er maar in 1 smaakje, ook gemaakt in de fabriek van tuCola...