Elzas en Vogezen

We gaan een eerste roadtrip maken met ons elektrische waggie🚙 buiten Nederland. Om een goede doop te geven doen we de eerste dag gelijk vier landen aan🤗. Allemaal meer per toeval overigens. Een paar dagen geleden wisten we nog niet precies waar we naar toe zouden gaan en pas gisteren een hotelletje geboekt. Elzas/Vogezen en omstreken it is!👍. Vanuit Nederland na het middaguur vertrokken en maar eens zien hoe ver we komen met het ‘sap’ in de auto. Dit blijkt tot onze verrassing net Luxemburg te zijn. En dat is niet verkeerd, want dat betekent laden voor half geld ten opzichte van de buurlanden. Dat is snel verdiend🤑. Een goede break met koffie en de auto een half uur aan de snellader en we gaan weer op pad. Nu via Duitsland naar Frankrijk en rond 19.00 op bestemming. Overigens ziet het er meer Duits uit dan Frans.

De lader in Petit Pierre blijkt een uitdaging. We bellen met de Franse helpdesk op hoop van zegen🤞. We spreken namelijk geen woord Frans😆. Gelukkig krijgen we iemand aan de lijn die ook Engels kan en hij helpt ons prima. Blijkt er een soort onlogisch klepje te moeten sluiten. Na de incheck in ons hotel aan een prima diner, en daarna nog een korte avondwandeling door het karakteristieke dorp. Het is vrij fris 4 graden😬. In het hotel was het benauwend warm (raam open dus), wat zorgde voor een onrustige nacht. Om 4.30 begonnen de 🐓 te kukelen en om 6.00 ging de ezel mee balken. Raam dicht dus😋. Welk hotel heeft er nou deze huisdieren in zijn achtertuin staan🙈. Ze houden van een vroege uitcheck waarschijnlijk😊. Wij laten ons niet kennen; Willem slaapt uit en ik vink de spa af✅️. Zwemmen, jacuzzi en sauna. Goede start van de dag👍. Na een croissant en koffie op pad.

Op naar het chateau van het dorp en een wandeling van 10 km in de omgeving. We hebben prima weer😎☀️. De route is ook mooi! Fijne uitzichten en veel door het bos. We zijn rond lunchtijd weer klaar. Een broodje bij de boulangerie en daarna langs de grothuisjes in Graufthal. Nog tot 1958 is het bewoond geweest😳. Verder zuidwaarts hebben we in Saverne nog het paleis in de stad gezien en kasteel Haut-Barr. Vooral de uitzichten bij dit laatste punt zijn erg mooi. Hier zie je ook goed de rand van de Vogezen (hier Vosges genoemd), wat hoger ligt en bebost is. Daarna even chillen op een terras in de zon. We besluiten over de binnenwegen naar Straatsburg te rijden om daar de tocht te eindigen vandaag. Heel veel velden met bloeiend koolzaad (geel!) en karakteristieke dorpjes met vakwerkhuisjes.

We zijn einde middag in Straatsburg. Samen met Brussel een zetel van het Europees parlement, maar ook Albert Schweitzer heeft hier gewoond (niet uit Dordt dus😉). En toevallig ben ik precies een boek aan het lezen over Erard-pianos (de pianostemmer) en die beste man komt dus ook uit Straatsburg. Maar ook Marie Tussaud (van de wassen beelden). Dat je het weet😆. Straatsburg ligt aan de Rijn en is in het verleden vaak gewisseld tussen Frankrijk en Duitsland. Nu de hoofdstad van de Elzas, in Frankrijk dus. In het gouden uurtje verkennen we de stad, waar we erg door verrast zijn. Het is goed onderhouden allemaal en erg karakteristiek. De kathedraal is wel de meest imposante van allemaal. Maar ook de gezellige straten eromheen zijn geen straf om doorheen te slenteren.

Mensen zitten volop op terrassen in de vele restaurants en het bier en wijn vloeien rijkelijk. Ook wij zoeken een leuk restaurantje op en gaan aan een traditioneel gerecht uit de Elzas: Choucroute met eisbein, worst, gehakt en speklap. Vergezeld met een lokale Riesling. Het gebied staat ook bekend om de goede wijnen. En gelukkig geen Duitse taferelen met restaurants om 20.00 al dicht, hier is het gebruikelijk om rondom 20.00 aan te komen. De dag erop verkennen we Straatsburg verder. We maken een stadswandeling langs de hoogtepunten, vooral veel leuke straatjes en langs het water. Ook de kathedraal van binnen en vanaf boven gezien. Erg leuke stad! Veel horeca, traitteurs, veel mooie goed onderhouden gebouwen en schone straten. Ook de sluizen zijn leuk om te zien.

We lunchen nog aan het water en gaan dan op pad naar het fort van Mutzig. Dit fort is gebouwd nog in het keizerrijk en bijzonder omdat het het eerste fort was met elektra. Het is rondom 1900 gebouwd in ongeveer 20 jaar tijd. Alles is goed geconserveerd gebleven. Ook flink groot met vooral veel ondergronds, totaal zo’n 40.000 m2, waarbij in oorlogstijd zo’n 6000 soldaten zaten. Erg indrukwekkend, ook om de elektriciteitscentrale ondergronds te zien. In de namiddag zijn we naar Obernai gereden voor ons einddoel deze dag.

In Obernai zijn we al bijtijds😊. Dus een snelle incheck in ons pitorekse hotel Le Gouverneur en op naar het terras om de lokale biertjes te proeven. Heel vreemd, je kan hier niets bij bestellen, daar werden we wel een beetje chagrijnig van😆. Terwijl ze wel lekkere Munsterkaasjes (uit de streek) op de kaart hadden staan, maar dat kon pas na 18.00. Dan maar een stuk nougat op de weg terug uit een delicatessezaak. Ook lekker! In de avond vinden we weer een prima tent met lokale gerechten.

De dag erop is het mottig weer, dit bleef heel de dag aan. Maar wij laten ons niet kennen, nemen op het terras (overdekt 🤗) een petit dejeuner en nemen lunch mee, van de sjieke bakker Thierry Schwartz. Hij heeft in het dorp ook een michelin-restaurant. We hebben dus sjieke broodjes mee met een speciaal soort boter en eend. Heel stuk beter betaalbaar dan eten in het restaurant😆. Vervolgens trekken we de Vogezen in en maken een wandeling van 18 km door de bossen en langs maar liefst 5 kastelen en een klooster. Het weer valt ons mee, af en toe wat spettertjes. Het klooster Mt St Odille is na 4 km wandelen. Vooral het uitzicht weer prachtig, ook al is het heiig (en heilig ook natuurlijk😉). De mist zie je steeds met flarden door het dal trekken. Op de berg waar het klooster staat is ook een vliegtuig gecrasht in 1992.

Onderweg bijzonder dat we steeds kastelen zien, of soms ook nog slechts wat ruines hoor😊. Onderweg eten we de broodjes met mooi uitzicht op het dal en kasteel🥖👍. Ik neem overigens nog een amuse door een insect in te slikken. Yek😬. Rond 15.00 zijn we weer rond en gaan met de auto zuidwaarts nog op voor de verzadiging: een laatste kasteel😊. Niet de minste deze keer: Kasteel Haut Koenigsburg. Door keizer Wilhelm II destijds weer helemaal hersteld en nog in goede staat. Hier een stuk drukker met publiek. Weer mooie uitzichten vanaf het kasteel, ook op de gele koolvelden en de wijnranken en omliggende dorpen. Einde middag gaan we door de wijnvelden op naar Riquewihr.

Onderweg naar Riquewihr rijden we volop door de wijnvelden en komen door postkaart-dorpjes. Riquewihr spant wel de kroon: het hele dorp is een openluchtmuseum wat ons betreft😍. En het leuke is dat we ook hier binnen de stadsmuren slapen in een knus hotel voor een prikkie. Blijkbaar is het niet heel druk en gooien de hotels last minute de kamers in de bonus. En dan heb je in de avond en ochtend het dorp nog voor jezelf voor de massa’s toeristen(bussen) arriveren. We lopen nog een avondrondje en nemen ergens een craftbiertje vooraf met lokale kaasjes/vlees. Hier snappen ze het wel😊. Daarna eten we in een restaurant de Baeckeoffe, een stoofpot in de wijn gekookt uit de streek. Lekker hoor! En om lokaal te blijven een stukje Kugelhopf (soort tulbandcake) na. Ten slotte belanden we in de bar onder ons hotel. De barman laat ons verschillende wijntjes proeven met uitleg en we nemen nog een afzakkertje =pinot gris.

Gisteren was het in 3 woorden: miezerig, bos, kastelen. Vandaag gaan we voor andere thema’s: zon, dorpjes en wijn🤟. We maken een wijnwandeling vanuit het dorp. Als je de wandeling volledig doet langs 6 dorpen, maar wij doen er 5. Dit zijn Riquewihr, Hunawihr, Zellenberg, Mittelwehr en Beblenheim. Het is prima weer vandaag. Zon/bewolkt en in T-shirt op pad. Volop wijnranken onderweg en je kan ook proeven bij de diverse wijnboeren. Maar het is nog ochtend en hebben de wijn van gisteren nog in het systeem😆, dus we zijn braaf😇. Bovendien willen we weer verder op pad zuidwaarts met auto. Onderweg ook volop ooievaars, daar staat de regio ook bekend om. In Zellenberg staan ze zelfs te klepperen. Met lunch zijn we weer terug in Riquewihr. Wij maar steeds zoeken naar de flammkuchen op de kaart die we mensen zien eten, nooit bedacht dat dit ‘tarte flambee’ (geflambeerde taart🤔?) in het Frans is, maar nu is het kwartje gevallen, dus smikkelen we daar van. Daarna slaan we nog wat lokale specialiteiten in: wijn, macarons en een kugelhopf😋. In de middag gaan we op naar Colmar voor nog een laatste mooie plaats😊.

We merken dat het vandaag (zaterdag) erg druk is. De Fransen hebben een vrij weekend. 1 mei (maandag) is de dag van de Arbeid, en gek genoeg zijn ze dan vrij🤭. Duitsers ook trouwens dus wat meer publiek in touw voor een lang weekend. Dat blijkt ook in Colmar. Het is al wat lastig een parkeerplek te vinden en in de stad is het ook flink druk. Er is een soort markt en optredens in het centrum. Genoeg vertier. Vooral de oude leerlooierswijk en Klein Venetie zijn leuk om even te zien. Het is weer een goed geconserveerde stad🤩. Er staat hier ook een manneken pis🤷‍♀️.

De bekendste ‘Colmarees’ is wel de beeldhouwer Frederique Bartholdi. Hij heeft het vrijheidsbeeld ontworpen. De terrassen zijn volop goede zaken aan het doen en wij ploffen ook een paar keer neer😎. Ook eten we wat snacks op een soort foodmarkt. Omdat Frankrijk kolonien heeft gehad in Madagascar, Tunesie, Marokko etc, zijn het weer andere hapjes dan dat wij gewend zijn. Erg ok! Om in de sferen te blijven eten we ‘s avonds Tunesisch in de stad. De hotels zitten vrij vol dit weekend, maar het lukt altijd wel wat te vinden, als je maar flexibel bent. Meestal doen we dit via Booking. Altijd weer een verrassing waar je dan op uitkomt. We willen wel weer rust na het drukke Colmar en trekken de bergen in. Het is een mooie route de Vogezen weer in.

Het hotel (Langmatt) waar we op uitkomen kan zo uit de jaren ’70 zijn. Alles is super ouderwets, we vinden het wel wat😄. Het is vrij vervallen en uitgestorven. De uitbater is zelf ook niet de jongste meer, maar o zo vriendelijk. Hij leidt ons rond in het hotel en brengt ons naar de kamer. Ouderwetse service is niets mis mee👍. Er is een zwembad, sauna en jacuzzi. De fitnessapparatuur is ook knus gedateerd😊. Geld waard tegenwoordig! We checken wel even of de drankjes in de minibar nog binnen de houdbaarheidsdatum zijn😉.

In de ochtend een snel ontbijt onder het genot van een klassiek muziekje. We kunnen vanaf hier de Grand Ballon op wandelen en dat willen we precies als afsluiting doen, het absolute hoogtepunt van de regio😊🏔. Het is wel 6 km steil omhoog dus zijn goed wakker😵. De wandeling is mooi en de vegetatie verandert naarmate we hoger komen. Eerst nog naaldbomen, dan nog loofbomen die steeds kleiner worden en uiteindelijk boven de boomgrens na ruim 700 meter klimmen. Het is wel heel bewolkt/mistig, dus geen uitzicht. Wel koffie en appeltaart🍰😁. Echt helemaal mistig op de top, we zien zelfs het observatiepunt zelf niet, al sta je ervoor😆. En dan de weg weer terug naar beneden wandelen en naar huis rijden. Er staat 6,5 uur voor en we vertrekken op het middaguur. We worden vrijwel meteen omgeleid i.v.m. file door Google, maar belanden in een dorpje die voor een kleedjesmarkt is afgesloten, dus toch maar gewoon aansluiten in de file😒. Gelukkig valt het allemaal mee en rijden we daarna zonder problemen door. Op naar nieuwe avonturen!!!