Trinidad en Tobago
Deze trip is een verslag van onze tweeweekse reis naar Trinidad en Tobago. Heerlijk om midden in de winter de zon te zoeken en even bij te tanken en te duiken uiteraard. We starten rustig op vanuit Dordt en in een prima treinreis in een klein uurtje op Schiphol. We vliegen met alleen handbagage dit keer, dus dat gaat ook wat vlotter met inchecken. Hoewel met inpakken is het dan wel wat meer uitdaging 😆. We lunchen met Ramen en KLM vertrekt precies op tijd. Prima vlucht ook. Ik ga zelf altijd in een soort vliegtuigmodus/twighligt zone en kan me heerlijk overgeven aan het verplicht niets doen. Meestal lezen, slapen, spelletje en nog een soort kinderlijke flauwe (dieren)film. Dit keer over een invasie van cavia’s met superkrachten (superpets); je begrijpt, mijn vlucht kon niet beter🤘. Na een uurtje of 9 landen we op Barbados. Het blijft verbazen, maar pas nadat we bijna weer opstijgen naar Trinidad komen er nog 2 passagiers achter dat ze toch ook in Barbados moeten uitstappen🤭. Dus weer iedereen bagage aanwijzen etc. In een klein uurtje vliegen we dan toch eindelijk door naar Trinidad. Daar de formaliteiten door. Heel fijn dat we nu helemaal niets meer voor corona hoeven te laten zien. We hebben een taxi geregeld met Panther die ons al staat op te wachten. Nog even een sim en geld geregeld. Panther was wat slecht te verstaan en vertelde ons dat er ‘cannibal’ feesten waren dit weekend. Ik stelde me al voor dat wij als ‘nieuw bloed’ ritueel in de kookpot zouden verdwijnen😆, maar hij bedoelde ‘carnival’ feesten. Stuk onschuldiger ineens🎉. Maar geen feesten voor ons vanavond; tijd om een te slapen. Laat in de avond zijn we bij ons appartement voor deze week: Gingerbread house. Prima stek. We installeren, douchen en gaan lekker slapen😴. Het acclimatisatieproces is begonnen. Dat terwijl ik die ochtend nog gewandeld heb door de (natte) sneeuw❄️🥶. Wel een contrast zogezegd met 🌞🫠. We slapen redelijk goed, wel vroeg wakker😬. Weer goed opletten, ze rijden links en de stoepen zijn ook niet zoals wij ze kennen, of zelfs afwezig. Daarna altijd een hoogtepuntje = boodschappen doen🤗. Daarna een verkenningsrondje door de stad. Dat loopt altijd weer uit op 20 km ploeteren in de hitte. Het is geen ‘mooie’ stad, zoals we dat in de volksmond zeggen. Het is echt een wat rauwig havenstadje, met her en der wat mooie stukken, maar ook veel rommelige stukken met achterstallig onderhoud. Veel victoriaanse huizen. Wel echt typisch Caribisch en prima goede vibes. Er zijn amper toeristen op straat en we worden toch prima met rust gelaten, hoewel ze verder heel vriendelijk zijn. Eerst de zee gezien, er is hier door de haven/olie-inkomsten amper ruimte voor toerisme en een fatsoenlijke boulevard of strand. Op weg naar de kathedraal snoepen we ‘doubles’, een heerlijk lokale snack. Een ware kunst om die zonder knoeien naar binnen te werken. De lokalen helpen ons, maar we worden ook toe/uitgelachen 😋. Het is zaterdag en iedereen is bezig met carnaval. Bij het park is een markt waar je van alles kan kopen aan kleding/accessoires voor de feesten die vanavond ook weer los gaan. Het thema merken we is ‘less is more’, met een ieniemienie stringetje en tepels afgeplakt ben je er wel🤩. We gaan het beleven…we eten nog een andere lokale snack ‘pholouri’, weer een dikke hit😁. Soort zacht balletjes gefrituurd met krab en garnaal🤗. We gaan niet afvallen hier, hoewel de bevolking hier zelf ook lekker smult merken we. Er zijn zoveel lekkere streetfood tentjes. We lopen langs het park wat ook helemaal in beslag is genomen voor de carnavalsfestiviteiten en hobbelen rustig weer naar de kamer om te rusten.
Zaterdagavond belanden we meteen in het feestgedruis. De hoofdstraat is afgezet en een hoop gezelligheid, muziek en rum-punch🧃. Er blijkt een soort kleine aftrap/optocht te zijn met onder andere steltlopers. Dit is typisch iets van hier en ze worden ‘moko jumbies’ genoemd. Moko jumbies zijn beschermers, doordat ze zo hoog staan zien ze het kwaad eerder. Je trommelvliezen schieten wel spontaan stuk van het volume van de caribische muziek, maar dat hoort nu eenmaal bij 😆. We hebben een sweet spot verhoogd op een terras en drinken een carib-je. Daarna prima gegeten bij Veni met een rum-punch. Ook hier komen flinke geluidsinstallaties binnen gesjouwd. We gaan de straat weer op en ‘limen’ het feestje nog even mee en nemen nog een heerlijke double. ‘Limen’ is hier de uitdrukking voor rondhangen. Kunnen we ook weer afvinken✅️.
De dag erop begonnen met een plons in t zwembadje bij ons appartement en langs de ‘magnificent seven’, een rijtje huizen in mooie oude stijl. De botanische tuin door en zo rustig opgestart. De ‘golden shower tree’ was wel een hoogtepuntje, we zijn er maar niet onder gaan staan😉. Toen op bezoek bij het Hilton hotel. Naar we dachten hadden we een auto gehuurd, maar het kantoor was dicht op zondag ondanks een reserveringsbevestiging en we moeten morgen maar terug komen. Diegene zal zijn carnavalsroes wel uitslapen. Dan maar met een taxi op pad. Vanuit het hotel is de taxi 40 dollar, we lopen even de straat op en het lukt het voor 20 dollar🙂. De taxichauffeur is weer niet te verstaan. Na elke zin of anekdote zegt ie ‘you now what i’m saying’, en dat is dan ook het enige wat we verstaan😏. We gaan naar Chaguaramas toe aan de kust. We laten ons eruit zetten bij de boardwalk. We hebben er wat hogere verwachtingen van dan het daadwerkelijk is, en we lopen al snel door richting het plaatsje zelf. Dat blijkt nog een eindje te zijn en het loopt ook niet zo geweldig langs de grote weg. We komen langs een waterpark en er is een bui op komst, we besluiten er maar een relaxed middagje van te maken in het waterpark.
Ik heb toch een virusje opgepakt denk ik op de vlucht en ben wat rillerig, en dat bij +25 graden. Ik vraag er om een warme chocomelk, maar daar kijken ze vreemd van op😊. Toch ga ik nog samen met Willem een aantal glijbanen in met band. De lazy river is wel favoriet, beetje ronddrijven in een band. Dat houden we wel vol🤗. De terugweg hebben we een taxi voor 3 dollar🤭. De dag erop voor poging nr 2 om een auto te huren, nadat Willem zelfs een rondje heeft hardgelopen🥵. We lopen de verhuurbedrijfjes in de buurt af en vinden er eentje. We laten Europcar maar voor wat het is, hadden ze gisteren maar moeten opdagen. Overigens komt bij dit verhuurbedrijf wel een klant binnenzetten waarvan de auto ‘rammelt’😬, maar goed we hebben de deal al ingezet… We zijn amper onderweg of de auto begint al met zijn repetoire. Werkelijk alles maakt muziek hier. Blijkbaar hadden we het alarm er nog af moeten zetten. Nu horen we alle soorten alarmen achter elkaar inclusief politiesirene. Altijd handig😆. Gelukkig weten we na de eerste stop hoe het werkt. We rijden weer richting Chaguaramas en nemen een lunch op het verste punt. Trek er gerust een uur of twee voor uit. We hadden simpele broodjes, maar het lijkt of de kip en vis nog gevangen moeten worden. Bovendien zijn er amper plekken te vinden waar je gezond kan eten. Alles heeft een vrij hoog vet- of suikergehalte. Zelf bij de fruitsappen, die uit zichzelf al lekker zoet zijn, gooien ze scheppen suiker. We gaan daarna de calorien eraf lopen op een mooie wandeling richting de Edith watervallen. Wat een mooie jungle/natuur toch hier😁. Veel mooier dan de droge ABC eilanden. De bamboe-struiken zijn enorm. En af en toe mooie bloemen, vlinders en een kolibrie gezien. Daarna nog richting het eindpunt Maqueripe. Daar een mooie baai. Hoewel het strand wel erg smal. We doen een drankje en rijden weer terug om te rusten. Ook Willem lijkt grieperig te worden. We gaan zien of we wat energie vasthouden nog🤧. Groetjes👋
We beginnen de dag weer erg rustig. Überhaupt kost opstaan energie deze dagen en ook Willem is geveld🤧🤒. Toch gaan we met paracetamol achter de kiezen op pad💪. We vertrekken richting de noordkust. Eerst naar Fort George, vanwaar we een prachtig uitzicht hebben over Port of Spain. Hoewel ik ook de puppy’s op de parkeerplaats heel aandoenlijk vind🥰. Dan verder de noordkust route af. Die wordt kronkelig en erg mooi! Het is echt een mooi groen hier, met veel steile beboste rotsen die eindigen in zee. Rondom lunch zijn we in Maracas en laat nu net hier het populaire bara ‘bake n sharke’ de hit zijn. Wij nemen hem overigens niet met haai, maar een andere, hopelijk minder beviste vis. Wel heel erg lekker🤗. Overigens is dit strand echt heel mooi, zeker omgeven door het groene landschap eromheen. We willen er eigenlijk een relax-middagje van maken, maar we hebben het wat fris op het strand, door de inlandige wind. Hoewel het ook ons eigen thermostaatje kan zijn. Thuis met 18 graden hebben we het tegenwoordig behaaglijk, maar hier met 25 graden, toch best fris😆. We rijden nog wat verder en nemen een afslag naar een waterval die dicht aan de weg zou moeten liggen. Het is nogal een hobbelig weggetje en we hebben een vrij lage auto met een flinke voorkant. Af en toe schrapen we een stukkie asfalt mee😏. Op het eindpunt zien we echter niets…geen markering, geen waterval, alleen een huis. We willen gaan keren, maar dan raken we met het voorwiel van de weg af 🫣😬. We lopen naar het huis en daar helpt een Bob Marley look-a-like ons uit de brand. Met een beetje aanduwen en band weer goed draaien, belanden we weer op het wegdek. Schade lijkt er niet te zijn😊. Hij geeft aan dat we voor de waterval op de goede plek zijn en brengt ons naar het begin van het pad. De waterval die dichtbij is vinden we niet🧐, maar het pad voor de verre waterval (Angel Falls) vinden we wel. Uiteraard weer door rivieren waden, klimmen en klauteren😆. En we voelen ons al zo fit🤭. De mooie natuur doet veel goed! We zien een kolibrie en mooie vlinders. Na een klein uurtje zijn we bij het eindpunt. Toch de beweging weer gehad👍. Daarna terug naar de auto en naar het appartement. Nog wat boodschappen gedaan en vooral vitaminen (groente en fruit) ingeslagen. We maken een salade als avondeten. Tot laters!
In de ochtend beginnen we met een fruitsalade. Er zat wat sap en kruiden bij, blijkt dat de knoflook en peper niet zijn overgevlogen. We zijn dus meteen goed wakker🥵😳. Wil je ook zo wakker worden: zoek op ‘Trinidad chow’ en je vindt volop recepten😊. We rijden richting de Maracas waterval. Het verkeer is druk en verkeersregels zijn interpretabel. Ze rijden assertief, maar ook wel sociaal. Het links rijden is ook weer aardig gewend. In Namibië ook gedaan een paar maanden geleden, dat scheelt. Als je dan weer de bergen inrijdt is het ineens weer heerlijk rustig en is de natuur weer heel mooi. We wandelen een tochtje naar de Maracas waterval die dit keer echt heel mooi en hoog is! Met lunch denken we snel een broodje bij Subway te halen, maar daar kan je hier ook gerust een half uur voor uittrekken🤭. Alles op het gemakje. We eten de lunch op een berg bij een klooster met uitzicht en trekken verder om een rondrit door de bergen te maken. We willen het Asa Wright nature centre onderweg bezoeken. Als we er aankomen worden we nogal onvriendelijk weer weggestuurd, ze zijn ‘under construction’. Gelukkig dat de website en een bord aan de weg dit ook vermelden (not). We denken wel een wandeling te kunnen maken dan hier op een van de wandelpaden, maar dat is ook absoluut niet de bedoeling😌. Dus rijden we de route verder.
Het is nogal een onderneming zo de route door de bergen. Zeker in een lage auto met slechte wegen is het puzzelen om de diepe gaten te vermijden. Wel een mooie rit. Einde middag eindigen we op Las Cuevas. Een heel mooi strand waar de jungle/rotsen eindigen op het strand/in de zee. We hopen op een strandbarretje voor een cocktail🍹, maar naast een armbandjeskraam is er niets😆. Wat dat betreft, als Trinidad zich een beetje wil vestigen in toerisme, moet er nog wel wat gedaan worden. Er is nog wel wat potentie. Dan thuis maar op ons eigen terras aan de borrel. ‘s Avonds eten we lekker Italiaans bij Buzo. Dag erop hopen we op een rondtour bij Angosturo, de lokale brouwerij/drankjesmaker, maar geen tours vandaag. We gaan maar eens op zoek dan naar een hindoetempel op nog redelijke afstand, want in de middag staat wel een boottocht gepland door de Caroni-swamp. Best bijzonder hier in de Caribean is dat 20-25 % hindoestaans is. De tempel is prima even te zien, maar geen omweg waard. Even verder is nog een tempel bij het water met cremeerplaats en daar is net een lijkverbranding aan de gang. Je ziet een stapel hout met kist in brand staan. Wel bijzonder weer dit zo openbaar te zien. We rijden rustig terug naar een plaatsje met nog een markt. Veel verse groenten en fruit en alles heel netjes schoon.
Het ziet er Trinidad over het algemeen vrij schoon/verzorgd uit nog. Daar weer lekker streetfood op, dit keer meer spaans georienteerd: arepas en soort pastei. Ook weer smullen. Einde middag naar de Caroni-swamp voor een mooie afsluiter in Trinidad. Met een boottocht gaan we door de mangroven. We zien slangen, uilen, krabben en verschillende soorten vogels. Bijzonder zijn de rode ibissen en flamingo’s. Bij zonsondergang komen ze allen bijeen op 1 eilandje. Het groene eilandje kleurde steeds roder. Een erg mooi gezicht🤩! In de avond wat afgehaald en opgegeten op het terras. Vrijdagochtend de vlucht naar Tobago. We checken rond 8.30 uit en leveren de bolide weer in op het vliegveld. Met een klein toestelletje van Air Carib vliegen we naar Tobago🌴🐠 !
De vlucht naar Tobago was de kortste die we ooit gemaakt hebben volgens mij. Het is alsof je op de bus stapt. In 20 minuten zijn we weer geland 🛫🛬 en staan we op Tobago! We lopen naar onze accommodatie toe op 1.5 kilometer. Ook al zo dichtbij. Een mooie stek in een huis en we hebben de hele onderverdieping voor onszelf. Daarbij ons eigen zwembadje en hangmat. Prima plekkie😊! De verhuurders wonen boven en de gastheer Michael biedt aan om ons naar de supermarkt te rijden. Daar nemen we weer de tijd om van alles in te slaan. Met een taxi gaan we weer terug. Daarna op verkenning. We gaan naar Pigeons point. Mooi stuk strand en zelfs wat barretjes😊. Dus dat is een prima middagje volbrengen zo. In de avond eten we dumplings. Dag erop voorzichtig weer gerend. Toch een beetje proberen door te trainen voor de marathon in april. We komen wel op achterstand zo😆. Het is allemaal wat langzaam door de warmte en het bijkomen van de griep🥵, maar zijn tevreden.
In de middag gaan we naar Scarborough, de hoofdstad van het eiland. We bezoeken de markt, lopen een stukje langs de kust en eten weer doubles. Yummie! Het caribische leven trekt zich niets aan van deze twee toeristen, dat is wel prima ook. Veel mensen zien er kleurrijk uit. Het haar is ook wel een ‘dingetje’, veel ingevlochten, dreads etc. Hele kunstwerken! We gaan als laatst de botanische tuin in. Daar begint het te regenen en staan we een poosje te schuilen onder de bomen😌. Hoort ook bij een groen eiland☘️🌿🌴🌱. Na een bakje koffie en thee gaan we met een shared taxi weer terug en einde middag sluiten we af bij Store Bay. Genoemd naar de Nederlandse meneer Stoer. Daar doen we een rum-punch en zien het donker worden en de party-ende glass bottom boats binnenkomen. Op de weg terug nemen we kip-yerk mee om op te peuzelen. Morgen de eerste duikdag!
De eerste duikdag is aangebroken. We worden netjes 8.30 opgehaald. Het duurt dan altijd weer even voor alles geregeld en gepast is, maar 10.00 varen we uit met totaal 6 duikers. Mooi stukje langs de kust gevaren en in de ochtend op twee plekken gedoken. We vallen met de neus in de boter en zien meteen een schildpad🥰. Gelukkig gaat het klaren van de oren goed en heb ik ‘maar’ twee keer een hoestbui. Dat gaat prima met mondstuk in👌😆. Het zicht en kleur van het koraal is wel minder dan we gewend zijn en het water is net wat kouder dan de ABC-eilanden. We zien veel mooi koraal, vissen, morenen, trompetvis, koraalduivel etc. En veel mooie slakjes. We lunchen bij het complex Coco, waar ook het duikcentrum Undersea Tobago zit. Daarna doen we een wasje in ons huis en rusten wat uit.
Einde middag gaan we nog voor de zonsondergang bij Sandy point bij het vliegveld. Willem maakt een lekkere curry ‘s avonds. Dag erop willen we er wel op uit. We hebben een small-talk met de host die boven woont en hij geeft aan dat z’n buurman auto’s verhuurt. En prompt zijn we een half uurtje later de huurder van een jeepje van deze buurman. Prima geregeld! We maken een tourtje op het eiland via de noordkust. Prachtige stranden tegen het mooie regenwoud. We stoppen bij een ‘nature farm’ waar heel veel vogels zijn. Veel kolibries ook en we aanschouwen dit rustig een kwartiertje. Helemaal zen😇. Dan weer door. Via een paar strandjes en uitzich vanaf mt Dillan naar Castara. Ook een knus dorpje en daar geluncht met roti en coconut bake en saltfish😊 . Daarna verder gereden over de mooie slingerende kustroute. Er is steeds van alles te zien, naast de mooie vergezichten genieten we ook van het alledaagse leven langs de weg. De kleine mini-marktjes, het samenscholen en dagelijkse doen van de Trinidadianen (zo worden de inwoners van Trinidad en Tobago genoemd) en de dorpjes/huizen. We snijden door het Tobago Mainridge Forest Reserve. Daar kunnen we wandelen, maar het begint best flink te regenen en je moet met een gids mee. Die slaan we nu maar we even over🌧. We wandelen wel zelf naar de Argyle waterval verderop tussen twee buien door. Erg mooi! Op de weg terug in Scarborough nog Fort St George gezien. En zo is de dag weer aardig gevuld😊.
We duiken om de dag en vandaag gaan we weer onder water🤿. Nu is er een stel mee uit Denemarken die vanuit een cruise-schip komen. Zij doen iedere dag een ander eiland aan. Dat kunnen wij ook nog eens doen als we oud zijn (nearly-deads)🤗. Kunnen we alle eilanden waar we geweest zijn dunnetjes overdoen. We zien volop kreeft🦞, een rog, een mooie inktvis en volop koraal en vissen. Prima duiken, hoewel we het nog steeds koud hebben aan het eind van de duiken🥶… Rondom lunch zijn we weer terug aan wal gaan we voor de traditionele crab and dumplings. Het is niet helemaal een hit dit keer, ook al ziet het er goed uit. Weinig krabvlees en de dumplings zijn een soort smaakloze deeghompen🤭. Wel een lekker currysausje om in te dopen gelukkig. We willen graag in de middag naar het strand, maar het regent. Toch besluiten we de gok te wagen en rijden in grijs weer richting Buccoo reef/beach. Gelukkig blijft het droog en komt zelfs einde middag de zon door😃. Grappig detail: bij Buccoo hebben ze een heus geitenrace-stadion🐐. Dat is ‘serious business’ hier. Ze trainen de geiten in uithoudingsvermogen (o.a. zwemtraining🏊♂️😳😆) en met Pasen racen geiten met hun trainers op het parcours. Jammer dat we dat niet meemaken.
We eindigen bij de Anchor bar, waar het gezellig druk is met mensen die de ‘sundowner’ meemaken. Prima einde van de dag en Willem maakt een prima pasta. Op woensdag verkennen we weer een stuk van het eiland met ons Jeepje. Het eiland is maar 14 km bij 41 km, maar de kronkelige wegen zorgen ervoor dat je best even onderweg bent. We gaan wandelen bij Gilpin, waar een gids ons graag meeneemt. We krijgen laarzen aan (het pad is erg blubberig) en gaan met nog een Duits stel op voor een 2-uur durende hike….hoewel je het beter slenteren kunt noemen. Veel tempo zit er zoals gewoonlijk hier niet in😊, maar zo zien we wel veel moois om ons heen. Onder andere krabbetjes, spinnen, kolibries en de bijzondere mot-mot (vogel in het filmpje). We rijden door naar Charlotteville voor een lunch. Weer zo’n Caribisch dorpje met een mooi strandje in een baai, waarachter de jungle gelijk begint😍. Het is echt mooi rijden zo hier langs de kust met mooie doorkijkjes op zee. Er is nog veel potentie om het toerisme een beetje op de kaart te zetten. Je mist gezellige plekjes voor horeca en veel dingen moet je van tevoren vastleggen om te kunnen bezoeken.
We steken het eiland weer over en komen in Speyside. Hier zien we klein-Tobago voor de kust liggen. Ook weer een mooie baai en we maken weer een chit-chat met een local. Ze zijn allen erg vriendelijk hier en we voelen ons ook veilig hier. Daarna de rit weer terug naar Crown-Point. In de avond uit eten, dat duurde ook weer even voor we bediend werden. Laatste duikdag gaan we wat verder de zee op naar mooie duiksteks. Weer volop koraal en vissen. Hoe bijzonder en mooi toch altijd dat onderwaterleven. Dit keer is Olivier mee (een Fransman), hij verliest alleen z’n Go Pro onderweg😔. Dat is balen. In de middag relaxen we nog wat op het strand en pakken een zonsondergang mee met een rum-punch🍹. Het leven kan slechter. En dan breekt alweer de laatste dag aan. Onze verhuurder vindt het prima dat we langer in het appartement blijven tot het einde van de dag. Onze vlucht van Tobago naar Trinidad gaat pas om 20.00 in de avond. Hij staat er zelfs op om ons naar het vliegveld te brengen. De laatste dag gaan we dan eindelijk strandhangen. Daar zijn we vaak te ongeduldig voor🤭, maar op zo’n laatste dag voelt het als bonustijd en gaat het vanzelf😊. We huren bedjes en een parasol en liggen daar een beetje alles in ons op te nemen, het mooie weer, heldere water en beachlife in het algemeen. Fijn hoor, dat is in Nederland weer even wennen. Er komt ook nog even een slang kijken🐍😬, dat is in Nederland vrij onwaarschijnlijk😊. Einde middag keren we terug, knappen ons op en pakken alles in. We vliegen eerst weer in 20 minuten naar Trinidad en hebben een prima aansluiting. Nog even de T&T-dollars opmaken en dan stappen we weer in bij KLM op weg naar huis. Hopelijk lukt het ons om te 😴. Tot ziens🫡!
