Mijn zus Maaike en ik (Corine) hebben van 24 juni t/m 2 juli 2022 in 9 dagen een eerste deel van de Eifelsteig gewandeld tussen Aken en Gerolstein. De Eifelsteig is een lange afstandswandeling in Duitsland. We hebben al eerder zulke tochten gedaan samen; Coast 2 Coast in Engeland en het Pieterpad. Wat dat betreft zijn we al redelijk ervaren🚶♀️🚶♀️. Alleen dit keer gaan we ook voor het eerst kamperen. Hoe ouder, hoe gekker ;-X. We zijn hierop gekomen door het boek: ‘Niet de race maar de reis’ van Jolanda Linschoten en ‘Het Zoutpad’ door Raynor Winn. Voor deel 1 hebben we volgens de boekjes 190 km gelopen, maar door verdwalen, wat detours voor bezienswaardigheden en extra stapjes op de camping, komen we gemiddeld wel aan 30 km per dag. De tas weegt ongeveer 15 kg, dus dat sjouwen we ook mee op de route. Een heel avontuur!
Dag 1 = Aken – Roetgen – 22 km
We ervaren een enerverende eerste wandeldag 😆. We hebben goed geslapen in de tent, ondanks ontzettende onweersbuien. Vanuit Aken gaan we vroeg op pad (7.00) en lopen naar het startpunt van de Eifelsteig 8 km verder in Kornellimunster. Dat plakken we er wel ff aan😉. We zijn nog geen kwartier op pad en het begint weer ontzettend te hozen🌧. We proberen in ieder geval de backpack zo droog mogelijk te houden, maar daarna ook onszelf. Na een stevig ontbijt gaan we op pad. Maaike is intussen uit haar regenbroek gescheurd 😆 en mijn telefoon wil niet meer laden i.v.m. de vochtigheid. We verdwalen gelijk bij het begin…🤭. Dat belooft wat. Het wordt wel droger gelukkig en zelfs wat zon. We lopen door mooie natuur, bos en langs weilanden. We verdwalen weer en dit keer denken we wel af te snijden…nou mooi niet, we moeten toch terug en vinden zodoende Maaikes verloren bodywarmer weer terug. Maar rond 13.00 zijn we in Roetgen😁. Maaike is inmiddels ook uit haar wandelschoenen gescheurd😏. We eten eerst maar eens wat bij Leo’s Konditorei daar en bedenken een actieplan…sauna die hier ook is komt op plan B en we gaan eerst naar de camping. Daar installeren we ons met tent en rusten uit. Hard nodig ook😴. We hadden de kleding uitgehangen, maar het blijft buien hier. Bij de receptie maar eens gevraagd of ze kunnen helpen bij de uitdagingen. Met name een draadloze oplader (voor Co) en wandelschoenen voor Maaike. We gaan gedoucht en met poncho aan weer op pad. De natte kleding zit in de droger. We splitsen ons op en hebben beide geluk😁… dat lucht op en een opsteker voor de dag. We eten lekker bij een steakrestaurant en komen bij van de avonturen.
Dag 2 = Roetgen – Monschau – 20 km
Op dag 2 vertrekken we monter uit Roetgen. We gaan eerst langs een bakkerij voor een ontbijtje en dan kunnen we op pad. Vandaag lopen we veel door bos. Niet overbodig, want het is een zonnige dag (geen regen!) Al hebben we de tent wederom niet droog in kunnen pakken. We gaan naar Monschau. Als onderbreking van het bos lopen we ook door Imgenbroicher Venn. Een beschermd natuurgebied. Voor wat afleiding wordt de Eifelsteig playlist aangezet = lees foute Duitse muziek ;-X. Vandaag ook voor een deel in België gelopen. Ondanks we natuurlijk blij zijn met de nieuwe schoenen beginnen er toch wat pijntjes (blaren) te ontwikkelen. Rond lunchtijd komen we aan in Monschau. Maaike is hier al ongeveer 2 jaar geleden ook geweest, maar Corine wil het plaatsje nog wel even bekijken. Eerst een currywurst op het terras. Monschau is een leuk (toeristisch) dorpje. We lopen een paar straten door en bezoeken de kerstwinkel (hier kun je de kerstaugurk kopen voor kerstboom versiering, een aanrader). We moeten nog een stukje door naar de camping (redelijk wat heuvelachtig lopen weer). We installeren ons op de camping en eten nog een pizza bij de receptie.
Dag 3 = Monschau – Simmerath – 20 km
Wandeldag drie komen we steeds beter in het ritme. We pakken goed onze rust. We slapen prima en zijn vaak vroeg wakker (6.00). Ik bekijk de insectenbeten. Ik heb blijkbaar een allergie op een bepaald soort, er zitten weer plekken als eieren op mijn been😆. Maaike plakt de gevoelige plekken en blaren goed af. We hebben broodjes besteld die we om 8.30 kunnen ophalen. Dus we nemen ons tijd en koken weer water op het gasstelletje voor koffie en thee op de camping en pakken rustig in. Het ritueel van kamperen zit ook steeds beter in het profiel. Het is een prachtige route die we wandelen door bossen en wat vergezichten. Maaike had het over een redelijk vlakke route, maar dan moet je je altijd zorgen maken🤔. En terecht weer…er zit best wat klimmen en dalen in…😆. In het dorp Hofen is alles doods. Het is ook zondag, dat versterkt het wellicht😊. We lopen door en nemen na 2 uur rust. De route staat goed aangegeven en er zijn best veel ‘schutzhutte’ onderweg om te schuilen en zitten. We lopen ca 4 km per uur. Rond 12.00 komen we bij camping Hammer en nemen traditionele lunch: currywurst en flammkuchen. We eten als bootwerkers hier. Nu hebben we dat ook wel nodig; ik had een gesprek op de camping die morgen met iemand die zei dat je maar 10% van je lichaamsgewicht hoort te dragen, dus ik moet nog tot 150 kg eten😆😜. Dan gaat het vast beter🤭. We hadden tijdens de lunch een buitje, maar zaten heerlijk binnen te eten. Ook een gesprekje met een andere Eifelsteiger, de eerste die we ontmoeten. Het is echt rustig op de route🙂. Daarna kwamen we in een soort mtb-parcours wedstrijd terecht. Die mensen zagen er echt vies uit. Dus een beetje oppassen dat we niet van de sokken gereden werden of net ook langs een plas liepen. We hadden al een camping op het oog in Simmerath…niets geboekt overigens steeds, maar er is voor een tentje altijd wel plaats. Meestal douchen we gelijk en frissen onszelf op. Kruipen dan de slaapzak voor een uurtje rust😴. Heerlijk. Het begon ook meteen weer hard te regenen, dus goed getimed👌. We hebben nog een heerlijke schnitzel op in het plaatselijke restaurant. Wel vroeg eten, om 20.00 wordt je het restaurant weer uitgejaagd omdat ze sluiten.
Dag 4 = Simmerath – Gemund – 19 km
Op dag 4 lopen we naar Gemund. We hebben geslapen in Seifenauel net voor Einruhr. Rond half 8 vertrekken we en moeten eerst nog op de route komen (das weer een aardig eindje omhoog lopen). Nog niet lang onderweg en de eerste teek is gesignaleerd (bij Maaike). Na ongeveer een uurtje zijn we in Einruhr waar we ontbijten en alvast wat broodjes meenemen voor de lunch. Vandaag is behoorlijk heuvelachtig en dus pittig. We lopen langs de Obersee. Erg mooie route en het weer is gunstig (droog, maar bewolkt). Onderweg komen we qua plaatsen niet veel tegen, dus het is vooral genieten van de natuur (voornamelijk bos en soms wat heuvellandschap). Rond de lunchtijd komen we aan bij Vogelsang IP een enorm complex waar tijdens de jaren 30 mensen werden opgeleid tot politieke leiders van het nazi regime. Best interessant, maar meer interesse hadden we in de kantine. Waar we het er weer eens goed van namen. Onze buiken weer gevuld, dus we kunnen weer op pad. We lopen door naar Gemund (onderweg steekt er nog een slangetje over). Gemund is erg getroffen door de overstromingen en staat dus veelal leeg en wordt weer opgebouwd. Best treurig om te zien en er is dus niet veel te beleven. We pakken de bus naar Schleiden om daar op de camping te gaan (in de nabije omgeving is niet veel). Het begint te regenen (jammer, maar wel redelijk goed getimed). We melden ons en we ontdekken dat we een “spa” kunnen afhuren. Daar maken we natuurlijk meteen gebruik van! Even weer helemaal opfrissen en in bad.
Dag 5 = Gemund – Nettersheim – 25 km
We hebben vandaag ‘meneer Zaagmans’ gezien wat betreft deze vakantie. Gaat het toch best snel ineens wel😌. We zitten in ieder geval steeds beter in de wedstrijd zogezegd. Het weer werkt hieraan ook mee en het lijkt of de benen ook sterker worden gedurende de tocht en zich hebben neergelegd bij de wandelkilometers die we maken. Ook de tas wordt gewoonte, hoewel het ballast blijft natuurlijk. We waren verheugd met mooi en droog weer op komst, niet beseffend dat de nacht echt heel koud zou zijn🥶. Het was nog net geen vriespunt, maar zo voelde het wel😬. Maaike heeft een flink dikke slaapzak, maar ik heb ‘s nachts allerlei capriolen uitgehaald om warm te worden. Vuilniszak over mijn slaapzak bij de voeten. Bivakmuts en handschoenen aan en mezelf compleet opgesloten in mijn slaapzak (koord aangetrokken). Maaike heeft me kunnen bevrijden rond 6.00 toen we wakker werden. Ik was blij dat we de dag konden starten. We hadden ook een buurman met een krakend luchtbed, wat hij graag wilde laten horen 🤷♀️, en hij snurkte ook nog eens. Geluk is dat we hier twee nachten blijven op de camping. Met het OV kan het prima en het levert veel voordelen op: geen gedoe met inpakken tent en we kunnen een dag lopen zonder de backpacks🎉😁. Korte broek aan, hoewel ‘s ochtends nog fris. Er werd 8 graden aangegeven in het centrum van Schleiden om 7.00🙈. Heerlijk hier de bakkerij-konditoreien die zo vroeg open zijn, kun je heerlijk wat bestellen en opeten aan een tafeltje voor een nette prijs. Deze bakkerij ook nog eens bij het busstation. We nemen weer een flink ontbijt + lunch to go mee en pakken de bus naar Gemund, waar we gisteren geëindigd waren. Maaike zei optimistisch naar Nettersheim te wandelen, maar Urft dat ong. 8 km eerder was, was ook een optie met het OV. Even afhankelijk van de zwaarte van de tocht en hoe het fysiek zou gaan… Maar we lopen op wolken vandaag zo zonder die rugzak. De beklimmingen zijn geen uitdaging. Eerst komen we in Olef na 5 km. Die hadden we er gisteren echt niet met bagage en regen bij willen lopen, maar nu gaat het prima. We gaan ook echt wat sneller met een dagrugzak op. Ook hier de schade na de overstroming nog goed zichtbaar. We lopen ook om i.v.m. een brug die is bezweken. Echt trieste aanblik. Mooie route en we kletsen veel, waardoor we ineens al snel bij klooster Steinfeld zijn. Dit is het officiële eindpunt van de Eifelsteigroute etappe 5🤗. De horeca is niet open, maar eten ons pizzabroodje en wat koekjes in de stiltetuin. Helemaal prima en heerlijk rustpunt😇. De basiliek van het klooster ook bezocht. Een of andere heilige van de appels gefotografeerd ook nog..🤔.. De benen voelen goed, het weer is prima en we hebben flink de tijd, we besluiten naar Nettersheim door te lopen. Weer door mooie natuur🌿🌲🌳. Veel mooie smalle bospaden, maar ook door glooiende heuvels. De route staat weer erg goed gemarkeerd, geen boekje nodig. En we komen maar twee tegenliggers tegen, het is heerlijk rustig op de paden. In Nettersheim zijn we dan al rond 14.30. Dat voor 20 km+🥳. Ook hier schade van de overstroming😥. Het natuurcentrum over de Eifel is hierdoor nog gesloten. We besluiten de bus terug te nemen naar de camping. Ook niet verkeerd, we hebben nog allerlei plannen: wassen van de kleding en ik wil graag weer in de jaccuzi met wijn en chips😆. Maaike bedenkt dat een ijsje ook niet verkeerd is, dus doen we het gewoon allemaal🤪. Onze fixatie op eten moeten we weer afleren met een passievere levensstijl straks vrees ik.
Dag 6 = Nettersheim – Alendorf – 22 km
De avond voorafgaand aan deze dag had Corine het idee om heerlijk bij de Griek te eten in het dorp. Dit liep helaas anders dan gedacht. Maandag en dinsdag schijnen vrij standaard rustdagen te zijn voor restaurants en ze zijn vaak ook niet tot heel laat open. De restaurants in het dorp waren dicht. Dus hebben we bij het tankstation de laatste restjes snacks gegeten (koude pizza stukken en een op zich nog best lekkere gehaktbal/frikadel). Eén geruststellende gedachte; we weten zeker dat we deze ochtend wel gewoon lekker kunnen ontbijten bij de bakkerij. Dat doen we dan ook uitgebreid en pakken de bus naar Nettersheim om de route weer op te pakken. Ook hier redelijk wat schade door overstromingen. De eerste 12 km naar Blankenheim gaan snel (de pizza en frikadel zullen ons wel extra power hebben gegeven). Er zijn dan ook weinig hoogteverschillen waardoor een beetje tempo gemaakt kan worden. Blankenheim is een leuk plaatsje en je komt er mooi binnen lopen (langs de burcht). Er is een bakker, dus we nuttigen thee, koffie en iets lekkers. We kunnen weer door. Nu komen er meer hoogteverschillen en de kou en bewolking hebben plaats gemaakt voor warmte en zon. Gelukkig wel veel in het bos. We komen langs het hutje “am brotpfad”. Eventueel slapen kun je hier in geval van nood. Het hutje is ook neergezet naar aanleiding van een verdwaald meisje die het niet overleefd heeft. We komen in Ripsdorf en nu blijkt waarom Corine zo snel gelopen heeft vandaag, want er schijnt een goede lunchplek te zijn. We doen ons tegoed aan de lekkernijen en rusten even uit op het terras in de schaduw. Tevens scoort Corine nog een echte Eifel handdoek. Na wat bemoedigende worden van een dame van het terras “het wordt morgen echt heel slecht weer” gaan we vol energie op pad. Wel goed smeren en drinken, want de zon schijnt er goed op. Het laatste stukje komen we echt langs Alendorf en gaan we op zoek naar de camping die we in gedachten hebben, jugendzeltplatz. Het telefoonnummer dat genoteerd staat geeft geen gehoor. We vragen de overige kampeerders hoe het werkt. Het is bedoeld voor vaste groepen, maar we mogen erbij staan (al is het meer voor groepen) en geven een fooitje. We frissen ons op en eten het meegenomen broodje van de bakker.
Dag 7 = Alendorf – Kerpen – 25 km
We slapen veelal rond 21.00 en zijn dan rond 5.30 weer wakker. Dit keer heb ik het niet eens koud gehad. Wel met drie lagen kleding zo ongeveer. Ik zet koffie en thee en we pakken de boel rustig weer in. Het is steeds tetris om alles weer passend mee te krijgen. We zijn blijkbaar niet goed wakker en lopen om naar het beginpunt🙈, maar toch om 7.30 op de route en stevig de pas erin. Komen eindelijk mijn energiereepjes van pas. We zijn nu in wat afgelegener gebied en er zijn weinig horecaplekken onderweg. Dus strategisch mee omgaan😊. Het is sowieso bijzonder dat onze gedachtes alleen maar gaan over waar te eten, waar te slapen, waar te lopen en hoe blijf ik droog etc…hele basale primaire dingen. Dat wordt nog wat als we terugkomen😆. Na ongeveer 5 km komen we door Mirbach, maar daar niets te beleven zo vroeg. Daarna wandelen we door. We zien heel leuk spelende hermelijntjes (zie filmpje) en twee herten. Het is een mooie warme dag, alle kilometers in de ochtend als de temperatuur nog wat koeler is, is mooi meegenomen. We houden echt korte stops om te plassen en een reepje te eten en rond 11.00 zijn we bij de waterval ‘driemuhlen’. Niet heel spectaculair, maar prima even uit te rusten. Ik had iets gelezen over ‘die tomate’ een restaurantje 3 km verderop in Niederehe. Daar aangekomen bleek het alleen iets voor thuisbezorgd te zijn, maar we konden prima iets bestellen. Daarna uitbuiken op het sportveld van het dorp. Het was ook erg warm inmiddels🥵. Toen door naar Kerpen, bij de bakker iets voor de avond gescoord en bij het plaatselijke cafe gewerkt aan de vochtvoorziening🍺🧋. Je kan overal steeds je telefoon opladen en/of water bijvullen. De Duitsers vinden wij heel aardig en beschaafd. Niet zo heel ‘outgoing’, maar ze helpen ons graag. Nu het uitdagende deel einde middag is een slaapplek vinden. We willen graag kamperen, maar geen campings hier in de buurt. Dus maar wildkamperen proberen, kan dat ook van de bucketlist😋. Overigens wel verboden hier, boetes rond 150 euro, kan ons dus duur komen te staan. Of heel goedkoop dus… We lopen een eindje buiten Kerpen en vinden een mooie stek met ‘schutzhutte’ en plaatsen onze tent er subtiel achter🤫.
Dag 8 = Kerpen – Gerolstein – 20 km
Gisteravond hebben we het onweer bekeken vanaf de schuilhut. Gelukkig een droog plekje om te zitten en onze spullen voor de nacht op te slaan. Alleen wat scheef in de tent gelegen (geen mooi glad camping veldje), maar desalniettemin toch best goed geslapen. Ik vind nog een slak in mijn schoen (eerder al eens in haar slipper), blijkbaar een prima slaapplekje. Een voordeel is wel dat we wel alvast op de route zitten en daar niet extra voor hoeven te lopen. We komen eerst door Berndorf, waar niet veel te beleven is en lopen door naar Hillesheim voor een ontbijt(je) bij de bakker. Tevens nemen we lunch mee en gaan naar de Lidl voor het avondeten om eens noodles maken met het camping gassetje. Redelijk afwisselend van bos, weiland en af en toe een plaatsje. Bovendien valt het op dat we meerdere wandelaars zien. Bij de eisholen (Corine duikt er even in) en het uitzichtpunt op de top van een heuvel/berg, nuttigen we ons meegebrachte lunch. Nu is het niet meer zo ver naar de camping (Felsenhof). Eenmaal daar aangekomen bouwen we de tent op en frissen ons op. Even rusten en tijd voor een drankje op het terras. Nog even de planning voor de komende dagen doornemen en dan kunnen we aan ons culinaire diner beginnen.
Dag 9 = Gerolstein – Gerolstein – 8 km
Laatste nachtje in Gerolstein op een prima camping overnacht. We kunnen helemaal voldaan naar huis😊. Maar wat weer een koude nacht. Het lijkt wel hoe warmer de dagen, hoe kouder de nachten🥶. Toch een warmere slaapzak kopen denk ik. Dus verkleumd wakker en eigenlijk ook geen zin eruit te gaan, want dat ook koud…maar goed laatste keer, dus nog 1 keer tetris en alles goed ingepakt. We hadden nog wel het plan een nachtje in Keulen te blijven, maar niet te betalen🤑 en campings te ver weg. Dus we besluiten dan maar een middagje Keulen te doen en in de avond naar huis. Ook wel zo fijn! We ruiken ons bed al…We hebben uiteindelijk op de hele tocht 1 dag ingelopen. Maar eerst nog 8 km wandelen. Wel een prachtig stuk zeg nog door de Duitse Dolomieten. Nog even de kuitjes trainen op de heuvels/bergen⛰😬🥵. In Gerolstein weer de bakkerij in om ontbijt en koffie/thee te nuttigen. Wat dat betreft is Eifelsteig echt een ‘backerei zu backerei’ tocht🥖. Coast 2 Coast die we eerder wandelden een ‘pub to pub’ tour🍻. En dan zit het wandelavontuur erop.
Wat hebben we veel mooie avonturen meegemaakt😊 en dat zonder echte pijnen, blessures en grote ongemakken! Dit kunnen we dus gewoon nog ff zo rondom ons veertigste🤗🤟. We nemen de bus naar Kall. Door overstromingen nog geen Eifeltrein hier. Daarna de trein naar Keulen. Wat een drukte daar en een groter contrast met het wandelen kunnen we niet hebben. We moeten echt even acclimatiseren. We stoppen de backpacks in de kluis en lopen de stad in. De Keulense Pride is er en ook een concert van Iron Maiden zien we aan het publiek. Mooie combi😆. De pride lopen we over, na de Keulse dom bezocht te hebben (erg groot/mooi). Nog een laatste curryworst naar binnen schuiven🌭. Dan op naar het chocolademuseum. Ja het eten is in deze vakantie primaire bezigheid😊. Gezellig ook langs het water en wat meer rust. We lopen daarna nog door de winkelstraat en vinden het wel heel druk. Bovendien ook het rondje door de (oude) stad wel gemaakt. Dus nu beide op naar huis met een bak fijne herinneringen. Tot ziens👋!
