Fuerteventura
Na een jaartje vanwege de COVID perikelen niet in de mei vakantie te zijn vertrokken naar warmere oorden kriebelde het dit jaar wel weer om te vertrekken naar Fuerteventura. Het op een na grootste Canarische Eiland. Op 26 april was het zover en stond onze vlucht met Transavia rond 15 uur gepland. Mede door de horror verhalen over Schiphol besloten we wat vroeger te vertrekken. Dit bleek geen slechte keuze want na het achterlaten van onze auto op P3 begonnen de rijen direct bij de draaideuren van de vertrekhal. Achteraf gezien liepen de rijen prima door en kregen we wat voorrang bij de security checks omdat we jongere kinderen bij ons hadden. Ruud, Diana en de kinderen waren dit jaar ook weer van de partij. Omdat Ruud moeilijk te been was vanwege een gescheurde pees kreeg hij ook wat voorrang en dit zorgde er voor dat we nog voldoende tijd hadden voor de welbekende overbetaalde broodjes op Schiphol. Iets na 15 uur vertrok ons vliegtuig en kon de vakantiepret echt beginnen.
De vlucht van ruim 4 uur was prima en tegen de avond kwamen we aan op het vliegveld van Fuerteventura. Na wat wachttijd bracht de bus ons naar Appartementen Las Marismas in Corralejo. Een ruim opgezet hotel met 2 grote zwembaden wat op loopafstand ligt van het levendige centrum. Die zelfde avond na het inchecken de bar ingedoken voor de eerste kan Sangria.
De volgende dag plannen gemaakt wat we wilde doen en wilde bezoeken tijdens ons verblijf. Omdat Ruud niet heel mobiel was, betekende dit dat we niet alles konden doen. De rest van de dag gerelaxt aan het zwembad met zo nu en dan een kannetje Sangria in de hand. Die avond de eerste maal het centrum van Corralejo ingelopen. Corralejo wordt veelal bezocht door Engelse toeristen en dat merk je aan het type horeca en de beeldschermen met Premier League voetbal. Die avond prima gegeten aan Viejo Beach.
Op donderdag met Mirel, Damian en Liam in een taxi naar Grandes Playas gereden. Dit brede strand ligt in het natuurgebied Parque Natural de las Dunas. Vanuit hier zijn we langs de kust teruggelopen naar het centrum van Corralejo. Een tocht van ruim 6 km langs brede zandstranden. Er wordt hier veel aan (kite) surfing gedaan. Een mooie ruige kust. Die avond zaten we in een dilemma omdat Feyenoord de halve finale wedstrijd speelde tegen Olympic Marseille voor de Conference League. We wilde zeker zijn de wedstrijd te kunnen zien en besloten te gaan eten bij een oer-Hollandse snackbar met de hoop dat men daar de wedstrijd zou uitzenden, Helaas was dat niet het geval maar de kinderen vonden het geen bezwaar om voor een frikandel met een patatje mayo/pinda te gaan. Na wat sneller te hebben gegeten hebben we de wedstrijd (3-2) op een iPad op de hotelkamer bekeken.
Vrijdag hebben we een onvervalste relaxdag ingelast die we veelal in en rond het zwembad hebben doorgebracht. Die avond in de haven gegeten waarbij Ruud voor een verkoolde T-bone steak ging en ik samen met Diana voor een onvervalste aangebakken Paella. In het centrum onder het genot van een rummetje cola geluisterd naar live muziek door een band die vooral Engelse klassiekers speelde.
Zaterdag zijn we met de veerboot naar het vlakbij gelegen Lobos eiland vertrokken. Een tochtje van ongeveer een half uur vanuit de haven van Corralejo. Het kleine eilandje bestaat uit een lage vulkaan, veel gesteente en een aantal mooie natuurlijke baaitjes. Ook is er een strand met mooi geel zand. Er staan een paar kleine huisjes waarvan er eentje is ingericht als restaurant. Reserveren bleek wel nodig aangezien het druk was. Ter plaatste een hamburger gegeten in een steegje in de buurt. Ik (Marcel) heb de de tijd genomen om de vulkaan op te lopen. Een tochtje van 35 minuten naar de top. Een mooi uitzicht over Lobos, Fuerteventura en Lanzarote. De rest bleef op het strand om daar te voetje baden. Het zeewater bleek toch best koud. Eind van de middag met een glasbodem ferry terug gevaren naar Fuerteventura. Die avond een goede pizza gegeten in het centrum.
Op zondag zijn we (Mirel, ikzelf, Sara en Liam) met een gehuurde auto een deel van het eiland gaan verkennen. Via Sunweb kregen we een leuke route die we konden rijden. Via het geitenkaas museum in Antigua zijn we naar het uitkijkpunt Betancuria gereden. Ook hier weer zicht over het gehele eiland. Wat opvalt is dat er in het midden van het eiland wel degelijk iets groeit. Anders dan het maanlandschap in het noorden van het eiland. In de middag hebben we een erg goede lunch gedaan in Vega de Rio Palmas. Een restaurant met een mooie botanische tuin, lekker eten en een leuke live band die stond te spelen. We waren net op tijd want later stonden de mensen in de rij te wachten. Met een volle maag doorgereden naar de westkust. Aan deze ruige kustlijn ligt Ajuy. Dit strand is, anders dan in het noorden en oosten, donker van kleur. Ook zijn hier zee grotten te bezoeken. Tijdens de tocht naar de grotten wordt je begeleidt door tamme eekhoorns die duidelijk iets te vaak door de bezoekers worden gevoerd. Met name Sara en Liam vonden het leuk deze knaagdieren van dichtbij te kunnen zien. Na wat stops op de terugweg zijn we eind van de middag terug gegaan naar Corralejo.
Maandag stond in het teken van het waterpark wat tegenover ons hotel ligt. Het Acua Water Park was onlangs heropend nadat het vanwege covid lange tijd gesloten was geweest. Het zag er allemaal spik en span uit. Helaas kon Liam vanwege zijn gebroken sleutelbeen niet alle glijbanen uitproberen. Het was al met al een ontspannend dagje.
De laatste dag zijn we nog even het centrum ingegaan om te lunchen en wat laatste souvenirs te scoren. Rond een uurtje of vier in de middag vertrokken we vanaf Aeropuerto de Fuerteventura richting Schiphol.
Fuerteventura is bevallen maar je moet wel rekening houden met veel wind. Fuerteventura betekent letterlijk ‘harde wind’. Het kan daarom best wel eens kil aanvoelen ondanks dat het een graad of 25 is. Ook is de kans op verbranden hierdoor groot. Het eten en drinken in Corralejo viel ons tegen. Het is niet authentiek en vooral toegespitst op de (Engelse) vakantieganger. Elders zal het wellicht beter en authentieker zijn maar dat hebben we behalve tijdens onze auto rit niet echt uitgeprobeerd. Corralejo zelf is een typisch toeristisch plaatsje die je overal ter wereld kan tegen komen. Een auto huren is leuk om meer van het eiland te zien en er achter te komen dat het ‘maanlandschap’ niet overal te vinden is. Er is namelijk wel degelijk groen te vinden in het midden van het eiland.
